سال‌های 60-1159 ه . ق را در تاریخ قرون اخیر ایران بایستی از سال‌های بدشگون دانست. در این سال‌ها، نادرشاه افشار از کثرت فشار روحی که بزرگ‌ترین علت آن نابینا کردن فرزندش، رضاقلی میرزا بود و علل فرعی دیگری نظیر شورش‌های داخلی، کشته شدن برادرش به دست لزگی‌ها، شکست در حل مسائل مربوط به دولت عثمانی، به اضافه‌ی کسالت‌ها و خستگی‌های جسمی و روحی، حالت طبیعی و تعادل فکری خود را از دست داد؛ و در نتیجه با سنگ‌دلی و خشونت ناگهانی دست به آزار و کشتار مردم زد، تا جایی که مردم دست به شورش زدند و مملکت در آشوب، بی‌داد و نارضایتی عمومی قرار گرفت. چون نادرشاه دچار جنون سوء ظن به اطرافیان شده بود و نسبت به عناصر ایرانی خود نیز کم‌مهر شده بود؛ همین مساله نیز باعث شد که نزدیکان وی در قتلش هم‌دست شوند و نادرشاه را در بامداد 1160ه . ق در چادرش به قتل رسانند. کتاب حاضر در واقع، فیلم‌نامه‌ی تاریخی درباره‌ی نادرشاه افشار برای سریال تلویزیونی است که در هفت قسمت تنظیم شده است. وقایع این اثر نمایشی نیز در چند روز آخر زندگی نادرشاه، به خصوص آخرین شب زندگی و روز بعد از قتل او، اتفاق افتاده است و تمام حوادث منطبق بر مستندات تاریخی دوره‌ی افشاریه می‌باشد.